வன்முறை மற்றும் இனப்படுகொலையின் சுழற்சியுடன் துரதிர்ஷ்டவசமாக நடந்து கொண்டிருக்கும் நிகழ்வுகள் இன்னும் உயிர் பிழைத்த தமிழர்களைத் துன்புறுத்துவதாக பிரித்தானிய பாராளுமன்ற உறுப்பினர் மார்ட்டின் டே தெரிவித்துள்ளார்.
இலங்கை தமிழர்களின் மனித உரிமைகள் குறித்து பிரித்தானிய பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் விசேட விவாதம் வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் மண்டபத்தில் இன்று இடம்பெறிருந்தது.
உள்ளூர் நேரப்படி பிற்பகல் 2.30 முதல் 4.00 மணி வரை இந்த விவாதம் இடம்பெற்றிருந்தது. ஸ்கொட்லாந்து தேசியக் கட்சியின் (SNP) பாராளுமன்ற உறுப்பினர் மார்ட்டின் டே தலைமையில் இந்த விவாதம் இடம்பெற்றிருந்தது.
இதன்போது உரையாற்றிய அவர்,
“இச்சபை இலங்கைத் தமிழர்களையும் மனித உரிமைகளையும் கருத்தில் கொண்டுள்ளது. இந்தக் கதைக்கு நீண்ட மற்றும் துயரமான வரலாறு உண்டு,
இன்று இங்கு வந்திருக்கும் சபை முழுவதிலும் உள்ள சக ஊழியர்களுக்கும் தமிழர்களுக்கான அனைத்துக் கட்சி பாராளுமன்றக் குழுவுடன் இணைந்து பணியாற்றுபவர்களுக்கும் நான் நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
அனைத்துக் கட்சி பாராளுமன்றக் குழுவை ஆதரிப்பதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கும் பிரித்தானிய தமிழர்கள் மன்றத்திற்கும் கடந்த 14 ஆண்டுகளாக விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த கடுமையாக உழைத்து வருகிறேன்.
தமிழர்களின் அவல நிலை குறித்து எனது விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த இது நிச்சயமாக உதவியிருக்கிறது. 1948 இல் சுதந்திரம் பெற்றதில் இருந்து, 1956 இல் இங்கினியாகல படுகொலையில் ஆரம்பித்து அண்மைக்காலம் வரை தமிழ் மக்கள் மீதான படுகொலைகளின் பயங்கரமான பட்டியல் உள்ளது.
தமிழ் மக்களால் பல தலைமுறைகள் ஒடுக்குமுறைக்கு உள்ளாகி வருகின்றன. வன்முறை மற்றும் இனப்படுகொலையின் சுழற்சியுடன் துரதிர்ஷ்டவசமாக நடந்து கொண்டிருக்கும் நிகழ்வுகள் இன்னும் உயிர் பிழைத்தவர்களைத் துன்புறுத்துகின்றன.
நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஜூலை 1983 இல் இலங்கையில் ஒரு பாரிய தமிழர் விரோதப் படுகொலை வெடித்தது. இதன் போது 3,000 தமிழ் மக்கள் இறந்தனர் மற்றும் 150,000 பேர் வீடற்றவர்களாக ஆக்கப்பட்டனர்.
இனப்படுகொலையின் போது தமிழர்களின் வீடுகள் மற்றும் வணிக நிறுவனங்கள் குறிவைக்கப்பட்டன. கட்டிடங்கள் சூறையாடப்பட்டு எரிக்கப்பட்டன.
கறுப்பு ஜூலையானது சுமார் 8,000 தமிழரின் வீடுகள், 100க்கும் மேற்பட்ட தொழிற்சாலைகள், 5,000க்கும் மேற்பட்ட தமிழ் கடைகள் மற்றும் 300 மில்லியன் டொலருக்கும் அதிகமான சொத்துக்களை இழக்க வழிவகுத்தது.
ஜூலை 1983 நிகழ்வுகள் பல தசாப்தங்களாக உள்நாட்டு மோதலுக்கான ஊக்கிகளில் ஒன்றாக நிரூபிக்கப்பட்டது. எவ்வாறாயினும் இலங்கையில் பல தசாப்தங்களாக தமிழர் விரோத கொள்கைகள் மற்றும் தமிழர் விரோத வன்முறைகளின் உச்சக்கட்டமாக இந்த படுகொலை இருந்தது.
வரலாற்றை நாம் கருத்தில் கொண்டால் இலங்கை தீவின் காலனித்துவ காலத்தில் அதன் விதைகள் மீண்டும் விதைக்கப்பட்டன. 1940 களில் இலங்கை குடியுரிமைச் சட்டம், பல தமிழர்களை நாடற்றவர்களாக ஆக்கியது, 1960 கள் மற்றும் 1980 களுக்கு இடையில் பல ஆயிரக்கணக்கான தமிழர்கள் இந்தியாவுக்கு நாடு கடத்தப்பட்டனர்.
அத்துடன் சிங்களவர்களை ஒரே அதிகாரியாக அங்கீகரித்த 1956 “சிங்களவர் மட்டும்” சட்டம் மொழி, ஆங்கிலத்திற்குப் பதிலாக தமிழைத் தவிர்த்து இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு அவர்களின் வரலாறு என்பது உரிமையின்மை, நாடு கடத்தல் மற்றும் அவர்களின் சமூகத்தின் மொழி மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கு எதிராக பாகுபாடு காட்டும் கொள்கைகள் என்பது தெளிவாகிறது.
எனவே கறுப்பு ஜூலை ஒரு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட நிகழ்வு அல்ல. அது துன்புறுத்தல் மற்றும் வன்முறை சுழற்சியின் ஒரு பரந்த படத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.
இன்றுவரை இலங்கைச் சமூகத்தை வடு படுத்தும் ஒரு நிகழ்வாகும். இங்கிலாந்தில் உள்ள பல தமிழர்கள் 1983 மோதலில் இருந்து தப்பி இங்கு வந்திருப்பார்கள். இலங்கையில் இனப்படுகொலை தமிழ் சமூகத்தின் மீது பேரழிவு விளைவை ஏற்படுத்தியது.
ஆயிரக்கணக்கான அப்பாவி உயிர்களை இழக்க வழிவகுத்தது மட்டுமல்லாமல் தங்கள் வீடுகளை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்த தமிழ் குடும்பங்களின் பாரிய இடப்பெயர்வுக்கு வழிவகுத்தது. அத்துடன் காயம் மற்றும் உளவியல் ரீதியான பாதிப்புகளையும் எதிர்கொண்டிருந்தனர்.
2009ஆம் ஆண்டில் பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான போரில் குழந்தைகள் உட்பட ஆயிரக்கணக்கான தமிழர்களை இலங்கை அரசு கொன்றது. அவர்கள் பாதுகாப்பான வலயமாக நியமிக்கப்பட்ட ஒரு சிறிய நிலப்பகுதிக்கு அனுப்பப்பட்டனர். பின்னர் அவர்கள் மீது குண்டு வீசினர்.
அந்த அட்டூழியங்கள் செயற்கைக்கோள் புகைப்படங்கள் மூலம் நிரூபிக்கப்பட்டன. மேலும் 2019இல் உயிர்த்த ஞாயிறு தாக்குதல் நடந்ததில் இருந்து தாக்குதல்கள் பற்றிய உளவுத்துறை எச்சரிக்கைகள் இருந்த போதிலும் இதுவரை எவரும் நீதியின் முன் நிறுத்தப்பட்டதை நாங்கள் காணவில்லை” என அவர் மேலும் தெரிவித்துள்ளார்.